Σήμερα το πρωί, ξύπνησα με πυρετό, όπως ήταν αναμενόμενο από τα χθεσινοβραδινά δέκατα. Με βαριά καρδιά, άφησα το ζεστό μου παπλωματάκι και πήγα να κάνω ένα μπανάκι, μπας και πέσει λίγο ο πυρετός. Ντύθηκα ζεστά και έφυγα για τη δουλειά. Οι δρόμοι ήταν άδειοι και σκέφτηκα «Να δεις που όλοι πήραν άδεια σήμερα». Όταν έφτασα στο γραφείο έκανα έναν δυνατό καφέ και κάθισα λίγο με τους συνεργάτες μου, να συντονίσουμε την εβδομάδα μας. Λίγη ώρα μετά ήξερα, πως οι δυο πρώτοι μήνες του 2009 θα είναι ιδιαίτερα δύσκολοι και στρώθηκα να τους αντιμετωπίσω.
Βρέθηκα μπροστά στο pc, να κλείνω διάφορες εκκρεμότητες και με ένα ποτήρι αναβράζον παυσίπονο γιατί ο πυρετός πάλευε να επικρατήσει επί ενός πονοκέφαλου. Όταν είδαν ότι μπορούσαν να συνυπάρξουν ειρηνικά, μοίρασαν δίκαια τις περιοχές τους και άρχισαν το πλιάτσικο. Ταυτόχρονα. Για καλή μου τύχη, υπήρξε επέμβαση από την εργοδοσία, στην θέρμανση του γραφείου και δεν αναγκάστηκα να δουλεύω στους 11oC. Όχι δεν απειλήθηκε με απόλυση το καλοριφέρ. Απλά έγιναν διαφορετικές ρυθμίσεις.
Αργά το απόγευμα, σχόλασα και αποφάσισα να περπατήσω λίγο στην άδεια πόλη, μήπως και καταφέρω και βρω ένα δώρο για μια φίλη, που έχει γενέθλια αύριο. Ένα βιβλίο θα ήταν μια καλή λύση και από όσο θυμόμουν (δεν είχαν μείνει πολλά από το εγκεφαλικό μου πλιάτσικο) ήθελε το τελευταίο Harry Potter. Σε ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο, χάζεψα αρκετή ώρα τα φωτογραφικά λευκώματα, μέχρι να μου το φέρουν. Το αγόρασα και έφυγα. Αντιστάθηκα στον πειρασμό να πάρω ένα λεύκωμα του Reuters.
Στον δρόμο για το σπίτι, πέρασα από εκείνη την «θαμμένη» εκκλησία στην συμβολή της Ικτίνου και της Μακ. Κινγκ. Εκεί σκέφτηκα να ανάψω ένα κεράκι στο παρεκκλήσι, που έχει επί της Ικτίνου. Όχι γιατί είμαι πιστεύω σε κάποιον θεό, ούτε επειδή θέλω να ενισχύσω οικονομικά την εκκλησία. Απλά πάντα με άγγιζε ο συμβολισμός του ανάμματος του κεριού. Είτε για να φωτίσω το σκοτάδι, είτε για να αναζητήσω στο σκοτάδι, είτε για να ευχαριστήσω, είτε για να θρηνήσω. Σήμερα, ένιωθα πως είχα όλους τους λόγους, για να το ανάψω. Αλλά ο σημαντικότερος ήταν το γεγονός ότι μπορούσα να το ανάψω.
Υ.Γ. Για όσους βαρεθούν να πατήσουν τα links, είχα μια βαρετή μέρα και χάρηκα πολύ για αυτό. Γιατί είχα. Μεγάλη πολυτέλεια τη σήμερον αυτό.
7 comments:
Φανταστική ιδέα η φωτό/μέρα! Και τι ωραίες που είναι (καρδούλες στα μάτια sparkle sparkle)! Περαστικά, mafaldουλίνι! *φιλώ το μετωπάκι σου*
φοβερή φωτογραφία κ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ η ιδέα των links.
ξαναγράφω, το "ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΙΔΕΑ" είναι πάρα πολύ λίγο. είναι το καλύτερο ποστ που διάβασα για την παλαιστίνη, τεράστιο μπράβο!
Ήμουν σίγουρη ότι ειδικά εσύ μπαμπάκο θα με καταλάβεις. Ήταν ένα δύσκολο και σπαραξικάρδιο σαββατοκύριακο, που δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να το ξεπεράσω. Ας είναι καλά τα χιόνια.
Από χθές είδα στο Reader ότι είχες αρκετά κείμενα γράψει αλλά το καθυστέρησα μέχρι και σήμερα που είναι αργία και μπορώ με την ησυχία μου να περιηγηθώ στις διευθύνσεις που δίνεις... Έπαθα ένα μικρό σόκ (το καλύτερο που είχα τελευταίως) από τις φωτογραφίες του studio και φυσικά από την καινούρια περιπέτεια που άρχισες... είναι όλες υπέροχες φωτογραφίες! Μπράβο και πάλι μπράβο
Δεν θα γράψω "έρχεται και η σειρά σου" γιατί πρώτα φτιάχνω, μετά στέλνω και μετά ρωτάω με puppie eyes "μπορώ;"... Αλλά μέσα στο σκ θα έχεις mail! Ευχαριστώ πάντως! Έχω λιγάκι ενθουσιαστεί. Υπομονή :)
μεγαλη πολυτελεια όντως...:(
Post a Comment