Sunday, February 8, 2009

Παράθυρα


[34/365] Windows, originally uploaded by mafaldaQ.

Εκείνος που κοιτάζει απ’ έξω ένα ανοιχτό παράθυρο δε βλέπει ποτέ τόσα πράγματα όσα αυτός που κοιτάζει ένα παράθυρο κλειστό. Δεν υπάρχει πράγμα πιο βαθύ, πιο μυστηριώδες, πιο γόνιμο, πιο σκοτεινό, πιο εκθαμβωτικό από ένα παράθυρο φωτισμένο από ένα κερί. Αυτό που μπορεί κανείς να δει στον ήλιο είναι πάντα λιγότερο ενδιαφέρον απ’ αυτό που συμβαίνει πίσω από ένα τζάμι. Μέσα σ’ αυτή την τρύπα, μαύρη ή φωτεινή, ζει η ζωή, ονειρεύεται η ζωή, υποφέρει η ζωή.

Πέρα από τα κύματα από στέγες, παρατηρώ μια γυναίκα ώριμη, ρυτιδωμένη κιόλα, φτωχή, πάντα σκυφτή πάνω από κάτι και που δε βγαίνει ποτέ. Με το πρόσωπό της, με το φόρεμά της, με την κίνησή της, με σχεδόν τίποτα, ξανάφτιαξα την ιστορία αυτής της γυναίκας, ή μάλλον τον μύθο της, και μερικές φορές τον διηγούμαι στον εαυτό μου κλαίγοντας.

Αν ήταν ένας φτωχός γέρος, θα ξανάφτιαχνα τον δικό του μύθο το ίδιο άνετα.
Και ξαπλώνω, περήφανος που έχω ζήσει και υποφέρει μέσα σε άλλους εκτός από ‘μενα τον ίδιο.

Ίσως θα μου πείτε: ‘Είσαι βέβαιος πως αυτός ο μύθος είναι αληθινός;’ Τι ενδιαφέρει τι μπορεί να ‘ναι η πραγματικότητα τοποθετημένη έξω από ‘μενα, αν με βοήθησε να ζήσω, να νιώσω ότι υπάρχω, να νιώσω αυτό που είμαι;

Από τα 20 πεζά ποιήματα του Μπωντλαίρ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αυτό το κείμενο είναι τόσο «γεμάτο» από εικόνες και από σκέψεις, που δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να το αποδώσω με μια φωτογραφία. Πειραματίστηκα με διάφορες σκέψεις και εικόνες και τελικά κατέληξα πως έχει μια εσωστρέφεια. Πέρα από κάθε «παράθυρο», κανονικό ή μεταφορικό, υπερίσχυσε η ανάγκη του ανθρώπου να φαντάζεται.

Το κερί βοήθησε πάρα πολύ στο να «αδειάσω» το κάδρο από περιττές πληροφορίες. Ελπίζω να το κατάφερα αν και περιμένω και από karry εντυπώσεις. Ευχαριστώ για το κείμενο και συνεχίζω με τα υπόλοιπα.

Και σκέφτομαι κάθε φορά, που τα βγάζω και κρατάω μικρές σημειώσεις και σκέψεις: «Τι άνθρωπος!» και χαμογελάω!

Κορίτσι; Τα σπας ρε! Λεβεντογέννα μάνα η Κρήτη!

Θεσσαλονίκη 8/2/2009

9 comments:

karry said...

Νομίζω ότι επικεντρώνεις ακριβώς εκεί που πρέπει... δεν ξέρω αν το έκανες μετά από σκέψη ή ήταν αυθόρμητη η επιλογή σου, αλλά εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ αυτή η προσέγγιση...
Μπράβο.... ελπίζω να αρέσει και σε άλλους
:*

Anonymous said...

Λατρεύω την ιδέα σου να "ντύσεις" κείμενα με φωτογραφίες, μου αρέσουν και τα δύο. Keep it up!

deadendmind said...

Μ'αρέσει πάρα πολύ!
Και το κείμενο και η φωτογραφία. Τη θέλω για wallpaper! :-)

Anonymous said...

Μ΄αρέσει πολύ αυτό το πάντρεμα ζεστων και ψυχρών χρωμάτων!

Έχω επίσης την εντύπωση ότι η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στο εσωτερικό της γνωστής και μη εξαιρετέας "γιάφκας"! Πραγματικά άλλη διάσταση πήρε ο χώρος!

artemis said...

αυτο το κόκκινο που πέτυχες είναι η αγαπημένη μου απόχρωση!

ZlatkoGR said...

Όμορφα κοπελιά, όμορφα...

mafaldaQ said...

@karry: Έπεσε πάρα πολύ σκέψη και πολύ σχεδιασμός ομολογώ. Χαίρομαι που σου άρεσε!

@Orlandir: Καλως τον και από τα "λημέρια" μας. Χαίρομαι που σου αρέσει. Περιμένω και κείμενο όμως! Είναι το εθιμοτυπικό αυτού το blog. Όποιος σχολιάζει, δίνει τροφή για το επόμενο ;)

@deadendmind: Σε flickr τις ανεβάζω πολύ μεγάλες, οπότε use them ελεύθερα!

@Monte-Cristo: Έχεις μάτι εσύ που κόβει. Πράγματι. Είναι η αγαπημένη μου γωνίτσα.

@artemis: Υπάρχουν πολλά κεριά στο φόντο για να φωτιστεί όπως ήθελα. Και είναι εκείνα τα κόκκινα, τα μυρωδάτα, τα δικά σου :)

@Thanx lad!

Anonymous said...

Εμένα ξέρεις τι μου άρεσε πιο πολύ?
Οτι η φλόγα του κεριού έχει μια μικρή κίνηση... Δεν ξέρω γιατί, νιώθω οτι είναι σαν να σε παίρνει από το χέρι και να σε τραβάει σε έναν άλλο κόσμο...

mafaldaQ said...

@casper85: Χαίρομαι που οι φωτογραφία "γεννάει" εικόνες. Νομίζω πως αυτό είναι και το βαθύτερο νόημα του κειμένου.

Το επιδίωξα να κινείται η φλόγα για πολλούς λόγους. Κυρίως για να υπονοείται ο αέρας οπότε και να μην είναι πολύ σίγουρο αν είμαστε έξω ή μέσα από το παράθυρο.