Η Θεία Λόλα

Όλοι έχουμε κάποιο συγγενή, που αγαπάμε πολύ και θαυμάζουμε περισσότερο. Κάπως έτσι ήταν για εμένα η Θεία Λόλα αλλά και όλη η οικογένεια της. Στη ίδια όμως αξίζει ένα ολόκληρο post. Γιατί έχει τόσες πολλές και διαφορετικές προσωπικότητες και τις αγαπάω όλες, εξίσου. Στο σόι μας, έχει κερδίσει επάξια, τον τίτλο της υπέρτατης Θείας, με τα κορυφαία κατορθώματά της. Από μικρό παιδί φαινόταν ότι θα ξεχωρίσει αν και γενικά ως σόι μια πετριά την έχουμε. Ιδου, λοιπόν η αξιέπαινη πολυσχιδής προσωπικότητά της.

Η Θεία Λόλα Ψαράς!

Ως σωστή και πολύ άξια νοικοκυρά, άνοιξε το παράθυρό της, για να τινάξει με περίσσια χάρη τη βελέντζα του παιδικού. Ακριβώς από κάτω πρασιά οπότε και το τίναγμα, θεμιτό και επιτρεπτό. Πρώτο τίναγμα, δεύτερο τίναγμα και ξαφνικά το βάρος της βελέντζας έχει διπλασιαστεί. Απτόητη η super θεία συνεχίζει. Προβληματισμένη μεν αλλά αποφασισμένη να ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο της καθαριότητας. Ωστόσο η ρημάδα η βελέντζα έχει βαρύνει τόσο πολύ που το τίναγμα αδύνατο. Εννοείται πως δεν μπορεί να σκύψει να δει, τι έχει προκαλέσει την αλλαγή βάρους, οπότε αποφασίζει να μαζέψει τη βελέντζα. Σιγά-σιγά μην κάνει κάποια ζημιά.

Δέκα λεπτά αργότερα και αφού έχει ανακτήσει τις δυνάμεις της, χτυπάει το κουδούνι της γειτόνισσας. Αυτής ακριβώς κάτω από το σπίτι της. Χαιρετάει όλο γλύκα και χάρη και παραδίδει στην άμοιρη… τα παντζούρια της. «Μωρέ τίναζα τη βελέντζα και πρέπει να τα ψάρεψα»!

Η Θεία Λόλα Νοσοκόμα!

Όταν κάποια στιγμή ο Θείος Λάκης και αναγκάστηκε να μείνει σε νοσοκομείο για μερικές μέρες, κοντέψαμε να τη χάσουμε από τη στεναχώρια της. Ετοίμασε ένα βαλιτσάκι με τα απολύτως απαραίτητα (πυτζάμες, εσώρουχα, παντόφλες, κραγιόν, μάσκαρα, πούδρα… είναι και κοκέτα η Θεία) και πήγε να κατασκηνώσει στο διπλανό κρεβάτι. Μάταια προσπαθούσαμε όλοι να την ψήσουμε ότι δεν χρειάζεται γιατί ο θείος μπήκε για εξετάσεις οπότε και θα είναι μια χαρά μόνος.

Το πρώτο βράδυ πανέτοιμη να ξενυχτήσει στο προσκεφάλι του Θείου, just in case κάτι χρειαστεί, κοιμήθηκε τόσο βαριά, που οι νοσοκόμες έκαναν παρατήρηση στον Θείο. Το επόμενο πρωί, φρέσκια-φρέσκια δεν μπορούσε να καταλάβει τι είχε συμβεί. Όταν έκλεισε 4 μέρες ως ωραία κοιμωμένη στο διπλανό κρεβάτι, μας τηλεφώνησαν να πάμε να την παραλάβουμε, γιατί αναστατώνει το θάλαμο με το ροχαλητό της. Και ανακαλύψαμε ότι αντί για τα χάπια της πίεσης, έπαιρνε υπνωτικά. Σε μεγάλη μάλιστα ποσότητα για να μην ανεβάσει πίεση από τη στεναχώρια.

Η Θεία Λόλα Μαγείρισσα!

- Τι εννοείς τα κόλλυβα είναι πικάντικα;
- Καίνε, παιδί μου, σου λέω. Ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω.
- Μισό να πάρω τηλ τη θεία να μάθω τι έκανε.
… …
- Θεία γιατί τα κόλλυβα καίνε;
- Αχ το καταλάβατε και εσείς; Μωρέ η κανέλα έχει το ίδιο χρώμα με το πιπέρι στο σκοτάδι και ξέρεις πόσο μου αρέσει η κανέλα.
- Ρε Θεία, μοιράσαμε σε τουλάχιστον 30 άτομα στα μνήματα. Πόσο έβαλες;
- Εεεε μωρέ καλό μου. Σιγά… δεν θα το καταλάβουν πολύ. Θα κλαίνε από το κάψιμο και θα νομίζουν ότι είναι από τη συγκίνηση.

Η Θεία Λόλα Μπετατζής!

Καλοκαιράκι, βράδυ, βγήκε στην αυλίτσα της η Θεία να δροσιστεί και είδε ένα μπουκαλάκι στο σκοτάδι. Διψούσε λιγάκι οπότε ιδανικά! Κατανάλωσε με τη μια το μισό μπουκαλάκι και μόλις κατάπιε κοντοστάθηκε. Μερικά λεπτά μετά, χτύπησε το τηλέφωνο.

- Έλα. Η Θεία Λόλα «χτύπησε» πάλι.
- Που;
- ΑΧΕΠΑ. Ξεκινάμε τώρα.
- Σε μισή θα είμαι εκεί.
- Αααα έχεις σπίτι τίποτα παιδικά υγρομάντηλα;
- Ναι. Γιατί ρε;
- Φέρε και θα σου πω.

Στα επείγοντα, τους αναζήτησα λιγάκι, αλλά άκουσα τα γέλια και ήμουν σίγουρη ότι κάπου προς τα εκεί θα είναι. Καθώς πλησίαζα, μια περίεργη αλλά και τόσο γνώριμη μυρωδιά στον αέρα. Όχι η γνωστή νοσοκομιήλα. Θύμιζε τόσο πολύ τη μυρωδιά της ξαδέρφης, που χρόνια δουλεύει λάδι για τους πίνακες της, οπότε και δεν πτοήθηκα. Έχουν μαζευτεί όλοι, σκέφτηκα. Την βρήκα ξάπλα σε ένα κρεβάτι και ένα ολόκληρο επιτελείο γιατρούς γύρω-γύρω. Εδώ είμαστε. Ποιος ξέρει τι έκανε πάλι; Όλοι ιδιαίτερα εύθυμοι και γελαστοί και η Θεία με την γνωστή φάτσα «Μην με μαλώνετε. Δεν το κατάλαβα». Αλλά πολύ σιωπηλή. Περίεργο.

- Θεία τι έπαθες;

Καμία ανταπόκριση….

- Ρε Θεία γιατί δεν μιλάς;

Χαμόγελα. Και γελάκια από τους παρευρισκόμενους.

- Σκοπεύει κάποιος να μου πει τι έπαθε η Θεία ή θα τα πάρω τελείως τώρα;
- Καλά είμαι παιδάκι μου.

Και ο θάλαμος, ξαφνικά, γέμισε με αναθυμιάσεις από νέφτι.

- Αααα για αυτό τα υγρομάντηλα; Τι ήπιες θεία;
- Μωρέ ήταν εκεί στην αυλή και διψούσα και το ήπια. Αλλά τώρα θέλω να πάω τουαλέτα και τσούζει…

Επίσης η Θεία βγαίνει σε version Ακροβάτη, Τουρίστριας, Ορειβάτη, Μοιρολογίστρας, Τεχνικού, Καταναλώτριας, Oriental Χορεύτριας και 5-6 ακόμα όχι τόσο αναβαθμισμένες εκδόσεις. Όλες εξίσου εξαιρετικές, παρά την όποια επικινδυνότητα, για την ίδια. Και πάντα περιμένουμε με αγωνία το επόμενο κατόρθωμά της, για να έχουμε να συζητάμε μήνες μετά. Αλλά είναι τόσο αξιαγάπητη και αθώα, που κανείς δε βρίσκει το κουράγιο να τη μαλώσει ή να τη συνετίσει. Απλά τρέχουμε όλοι στο κατόπι της!