Σήμερα Τσικνοπέμπτη, έχω διάθεση για μια old-time classic ιστορία της Μικρής Αννούλας.
Η Μικρή Αννούλα γεννήθηκε με χρονοκαθυστέρηση σε μια ομαδούλα ανθρώπων, που αγαπούσαν πολύ να φτιάχνουν πράγματα. Κεντήματα, φαγιά, έπιπλά, ρούχα. Προκομμένη ομαδούλα όλοι. Επειδή ήταν μικρή και οι άλλοι όλοι μεγάλοι, συνειδητοποίησαν την παρουσία της, όταν έπρεπε να πάει σχολείο για πρώτη φορά και αναφώνησαν «Ω είναι και αυτό εδώ». Μεγάλες στιγμές!
Στην πρώτη σχολική της απόκρια, η Μικρή Αννούλα άκουγε τα άλλα παιδάκια να συζητάνε τι θα ντυνόντουσαν την Τσικνοπέμπτη, στα wild parties του Δημοτικού και σκέφτηκε πως πολλά παιδάκια ίσως να είναι φτωχά, γιατί περιμένουν με τόση λαχτάρα, μια μέρα να βάλουν ρουχαλάκια. Γύρισε σπίτι προβληματισμένη και το συζήτησε λίγο με την Μεσαία αλλά Μεγάλη Αδερφή της. Της εξήγησε πως δεν πεινάνε τα παιδάκια. Απλά μασκαρεύονται κάτι. Ντύνονται βρε παιδί μου λίγο διαφορετικά και περνάνε καλά. «Εγώ τι θα ντυθώ;» και βαθιά περισυλλογή έπεσε στο οικογενειακό τραπέζι.
Έγινε ένα μικρό συμβούλιο και αποφασίστηκε, την ενδυματολογική προσέγγιση της Μικρής Αννούλας να την αναλάβει η Μεσαία αλλά Μεγάλη Αδερφή της, που το είχε πιο πολύ με τα υφάσματα και τα ραψίματα. Το είχε όμως και πολύ στην οικολογική συνείδηση… Αφού μετρήθηκε η Μικρή Αννούλα προσεκτικά και πέρασαν και μερικές μέρες, της παρουσιάστηκε η πρώτη της στολή. Με αγωνία περίμενε η Μικρή Αννούλα να δει μια στολή Ζορό, μια στολή cowboy ή στο τσακίρ κέφι μια στολή μπαλαρίνας, αλλά μάταια.
«Πως σου φαίνεται Μικρή Αννούλα;». Με προσοχή περιεργάστηκε το τεράστιο κόκκινο καπέλο και το κατάλευκο και όχι ιδιαίτερα κολακευτικό για τη σιλουέτα της κορμάκι-μπυτζαμάκι. Βέβαια ήταν μικρή και τέτοια στυλιστικά θέματα δεν την απασχολούσαν , ακόμα, αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει τι ήταν. «Τι είναι;», ρώτησε δειλά και προσεκτικά, μην προσβάλει τη δημιουργό. «Μα είναι ένα μανιτάρι». Μερικές μέρες μετά, η Μικρή Αννούλα αντιμετώπισε μερικά προβληματάκια μετακίνησης του καπέλου και χρησιμοποιήθηκε για σκιά στον κήπο του σπιτιού, που γινόταν το πάρτι.
Η οικογένεια ενθουσιάστηκε και ανέθεσε στην Μεσαία αλλά Μεγάλη Αδερφή της, να σχεδιάζει κάθε χρόνο τα κουστούμια της Μικρής Αννούλας. Μάταια, η Μικρή Αννούλα πήγαινε φωτογραφίες από trendy κουστούμια όπως η Βασίλισσα της Νύχτας, ο Batman και άλλα, για να εμπνευστεί η Μεσαία αλλά Μεγάλη Αδερφή της. Μια χρονιά μπανάνα, μια χρονιά πιπεριά, μια χρονιά αγγούρι, μια χρονιά ντομάτα, μια χρονιά καρότο. Μπαξές η Μικρή Αννούλα και όταν με το καλό άλλαξε κατηγορία και πήγε στο άλλο το μεγαλύτερο σχολείο, βρήκε το κουράγιο και είπε «Εεεε λέω φέτος να μη ντυθώ γιατί μεγάλωσα τώρα». Και υποσχέθηκε στον εαυτό της να μην ξαναντυθεί.
Αν εσείς σήμερα βγείτε και αποφασίσετε να ντυθείτε κάτι αλλά δεν έχετε στολή, μπορώ να κοιτάξω στη ντουλάπα της Μικρής Αννούλας. Μπορεί να μη βρω μωρουδιακά αλλά τις τόσο πετυχημένες από άποψη ραπτικής στολές, αλλά αποτυχημένες για το socializing της Μικρής Αννούλας, σίγουρα θα τις βρω. Μικροδιορθώσεις θα κάνουμε και είστε έτοιμοι!
11 comments:
Μελαγχολική φωτογραφία αλλά πολύ μου άρεσε...
πολύ λολ, όπως όλες οι τετριμμένες ιστορίες σου!!
ρε συ εγώ χαλαρά ψήνομαι να ντυθώ ζαρζαβατικό, θα μου φύγει και το άχτι της Φρουτοπίας, που δε μου κάθεστε! είστε να ντυθούμε μπαξές στα Γιάννενα (όπως λέμε πασάς στα Γιάννενα)??
@casper85: Αχ βασανισμένο... Δεν πειράζει! Μικρό είσαι θα μεγαλώσεις :P
@efou: Χι! Πάλι ζαρζαβάτι; Τι θα ντυθώ φέτος; Μελιτζάνα; Γενικά ψήνομαι για ένα θεματικό μασκάρεμα!
Xm, an eksaireseis ti ntomata kai tin piperia, ta ipoloipa... :P
Ωραίο το σκεπτικό της Μεσαίας αλλά Μεγάλης αδερφής (η οποία μάλλον πρώτη φορά μπαίνει στις ιστορίες).
Εγώ πάλι δεν μπορώ να ντυθώ πια. Μάλλον ποτέ δεν μπορούσα, ίσως γιατί δυσκολεύομαι να συμμετάσχω στο όποιο ομαδικό πανηγύρι γίνεται κάθε φορά. Είμαι προβληματικός σε αυτό, το ξέρω. Αν ποτέ κάνω κανά παιδί ίσως έχω μια ευκαιρία να το ξεπεράσω.
Δεν ντυνόταν όμως άλλο παιδάκι ζαρζαβατικό, ήσουν πρωτοπόρα μικρή Αννούλα! :-)
Χα, κι εγώ που ήμουν ντυμένη χλιδάτη βασίλισσα ζήλευα τη συμμαθήτρια που είχε ντυθεί μπουγάδα!!!
Άβυσσος η ψυχή των πιτσιρικιών
Ρε, να ψάξω να βρω φωτογραφίες καρναβαλιών να σας δείξω! Αααα, και να διηγηθώ την ιστορία των Ρεζίλι Καρναβαλιών!
Άχου το μωρέ, είχε ντυθεί και ντοματούλα, άχου τ', άχου τ', άχου το!
@dragongrrrr: Χμ! Αμαν βρε καλό μου! Τι πονηρό μυαλό!
@porcupine: Όχι ακριβώς πρώτη φορά! Είναι η δημιουργός από εκείνα τα ζιζάνια... Αλλά ναι σε καταλαβαίνω. Και εγώ έχω θέμα.
@deadendmind: Έτσι έλεγε η Μεσαία αλλά Μεγάλη Αδερφή αλλά όταν η Μικρή Αννούλα το έλεγε στα άλλα παιδάκια, δεν το καταλάβαιναν;
@e.: Μπουγάδα; Τέλειο ακούγεται! Κι εγώ θα τη ζήλευα!
@ZlatkoGr: Ναι ρε τώρα που είναι επίκαιρα! Ναι μωρέ! Και πάλι δε χωρούσα από την πόρτα... Σαν ακτιβίστρια της Greenpeace ένα πράγμα!
τώρα φταίω εγώ πάλι που θέλω να κάνω το μαφαλντούλι μια μεγάαααααλη αγκαλιά???
Όχι εντάξει κορίτσι. Δεν φοράω μέχρι σήμερα τη στολή μανιτάρι :P!
(((((((((((kihli)))))))))))
Post a Comment