Friday, April 27, 2007

Γιάφκα meetup… Μέρος ΙI – Τα απολύτως απαραίτητα…

Γλυκά!
Σε πολλές διαφορετικές εκδοχές και σε μεγάλες ποσότητες… Έχουν ξεχωρίσει το προφιτερόλ και η σοκολατόπιτα του Κομνηνού, η lemon pie του Κωνσταντινίδη, η ανάνοpie της Luz και το ρεβανί της Βέροιας… Πάντα προσφέρονται μόνο με κουταλάκια, χωρίς άλλα αξεσουάρ. Όταν εμφανίζονται, ακούγεται ένα ομαδικό ααααααααα και μετά ακολουθεί η καθιερωμένη φωτογράφηση (για να αποτυπωθεί για πάντα η μοναδική εικόνα). Σε μερικά λεπτά ακούγονται άτακτα και ανοργάνωτα μμμμμ και ωχχχχ… Αυτό μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας!

Παιχνίδια!
Χρησιμοποιούνται για ζέσταμα και για δέσιμο των ετερόκλητων χαρακτήρων! Συνήθως το πλήθος χωρίζεται σε δύο ομάδες και ξεκινάμε με κάτι, που να απαιτεί καλή σκηνική παρουσία όπως παντομίμα, stand-up comedy, ζωγραφική, γλυπτική κ.λπ. Κάποιοι αγαπάνε το Παλέρμο και συνήθως δεν τους χαλάμε το χατίρι! Έστω και για μια παρτίδα!

Πολύ χαρούμενο και στα όρια της παράκρουσης είναι και ένα που πιθανολογείται ότι δεν έχει όνομα αλλά χρησιμοποιεί post-it! Μα τι σκατά είναι; Ο αυτοσχεδιασμός, η σύνθεση του meetup και η γενικότερη διάθεση επιβάλλουν τα διάφορα παιχνίδια!

Το group therapy
Έχει αρχίσει να γίνεται αυτοσκοπός… Συναντάται και ως «μετά τις 4» αλλά πλέον αυτό έχει ξεπεραστεί… Δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να αλλάξουμε το ρολόι! Στις ώρες αυτές, που το μαγικό μπλοκάκι δεν γράφει ατάκες (ότι πούμε είναι off the record), έχουν ακουστεί οι καλύτερες ατάκες και οι πιο κορυφαίες ιστορίες. Σε μερικές περιπτώσεις, ανάλογα με τη σύνθεση του meetup, συναντώνται φαινόμενα ακραίας παράκρουσης κυρίως από τις μειονότητες…. «Χ άνοιξε… Δεν μπορώ άλλο… Ξύπνα ρε…» και άλλα τέτοια…

Οι γύφτοι!
Υπάρχουν δύο εκδοχές του απαραίτητου!

Α. Οι φέροντες τη ντουντούκα!
Όταν εμφανίζεται στο χώρο η ντουντούκα, όλοι σωπαίνουν και ένας χαμογελάει. Στα μάτια του, βλέπεις το εγκλωβισμένο τρίχρονο, που ποθεί να μιλήσει! Ακόμα και αν δεν τον αφήνουν… Ακόμα και αν το μόνο που προλαβαίνει είναι να πει… «το κλείνω»… Όταν η ώρα δεν είναι πολύ προχωρημένη, ξυπνάει ο γιούφτος και πουλάει κάθε λογής πραμάτια… Μόνιμο «χαλί» τα γέλια… Κοντέψαμε να χάσουμε επιφανή συμμετέχοντα… Ένα γιατρό βρε παιδιά…

Β. Οι μοιράζοντες τα λάφυρα!
Όταν το
meetup φτάνει στο τέλος του και ποτέ πριν βγει ο ήλιος, αρχίζει η ακριβοδίκαιη κατανομή των αγαθών… επιστρατεύονται όλα τα πιθανά δοχεία και τον καταπληκτικό βοηθό του διανομέα. Διάλογοι βασισμένοι σε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο, μονόπρακτα για την αξία του σελοφάν, αυτοσχεδιασμοί με αφορμή ένα τάπερ, με μια μοναδική χροιά! Τη γιούφτικη και πάλι γιατί μας πάει και την αγαπάμε!


2 comments:

georgia said...

where are you? Άρχησα να ανυσηχώ. Μετά το γιαφκα meetup, ούτε φωνή ούτε ακρόαση απο τους Θεσσαλονικιούς bookcrossers. Που είσαστε ορέ;;;;

mafaldaQ said...

Άστα καλή μου... μας πιάσαν όλους... από το κελί, σου γράφουμε :)