Εκτεθήκαμε...

Ανεπανόρθωτα! Ακριβώς μια εβδομάδα πριν, καθόμασταν στο Φρουτότυπο, λιγάκι αγχωμένοι, λιγάκι μαζεμένοι, λιγάκι ανήσυχοι και απαντούσαμε σε διάφορα ερωτήματα...Σήμερα το πήγαμε λίγο πιο πέρα.

Να το πάρω όμως από την αρχή. Εγώ είμαι μια περήφανη bookcrosser! Τον Νοέμβριο του 2006, διάβασα ένα άρθρο, στην Καθημερινή, για ένα κίνημα, κάποιων "ρομαντικών", λιγάκι τρελών και πολύ αισιόδοξων και κυρίως γενναιόδωρων ανθρώπων, που απελευθερώνουν βιβλία. Τα έλεγε πολύ όμορφα. Με ενθουσίασε. Μπήκα αμέσως και έγινα μέλος. Εύκολο ήταν εξάλλου. Μετά όπως συνηθίζω διάβασα όλα τα faqs, όλα τα references και κάποια στιγμή μπήκα και στο ελληνικό forum. Παρακολουθώ εδώ και πολλά χρόνια, forum της γραφιστικής κοινότητας αλλά ποτέ δεν έχω γράψει. Αυτό το forum, μου έκανε ένα κλικ και αποφάσισα ότι εκεί μπορώ να μιλήσω. Μετά ήρθε το ballyclaus, η Δαφνούλα, ο ZlatkoGR, το Comicbookbox, η πρώτη συνάντηση παράδοσης, η ξεψαρωτική ερώτηση του Αλέξανδρου για την τηλεόραση στην κρεβατοκάμαρα, το πρώτο meetup, η πρώτη γιάφκα, οι επόμενες γιάφκες, τα challenges, οι απελευθερώσεις βιβλίων, η αναζωπύρωση της αγάπης μου για τα βιβλία, οι πρώτες εξορμήσεις εκτός Θεσσαλονίκης προς άλλες ζώνες όπως Λάρισα και Βόλο.... αααα και ένα χαρούμενο τσούρμο, που τρώει πολύ, γελάει πολύ, διαβάζει πολύ, πάει πολύ κινηματογράφο, ξενυχτάει συζητώντας, έχει μονίμως κάτι ενδιαφέρον να κάνει και χωρίς να το έχεις ζητήσει... σε παρασέρνει εκεί που πάντα ήθελες να πας αλλά δεν ήθελες να πας μόνος.

Με λένε mafaldaQ και είμαι 30 χρονών. Έχω κάνει 320 βιβλία register και έχω καταφέρει να απελευθερώσω περίπου τα μισά! Ο πιο μακρινός προορισμός είναι το Λονδίνο, όπου και απελευθέρωσα βιβλία μου αλλά ακόμα δεν έχουν πιαστεί! Για εμένα το bookcrossing είναι το σύγχρονο μήνυμα στο μπουκάλι. Μόνο που μπορώ και παρακολουθώ ποιος θα το διαβάσει και πως θα τον αγγίξει, αυτό που εγώ άφησα να φύγει, από εμένα, γεμάτο από τις σκέψεις μου και την αγάπη μου. Αυτά δήλωσα στον κ. Σάκη Ιωαννίδη, δημοσιογράφο για την Μακεδονία και την ΕΡΤ3. Και μετά ένιωσα ότι δεν τα είπα όλα! Ότι είπα μόνο αυτά, που πίστευα ότι θα κάνουν και άλλους να χαρούν και να θελήσουν να το αγαπήσουν όσο εγώ. Έπρεπε κανονικά να πω: Για εμένα το bookcrossing είναι το χαρούμενο τσούρμο!

Δέχτηκα να απαντήσω σε ερωτήσεις, που οι τυπικές απαντήσεις, αδικούν τον τρόπο που νιώθω, να φωτογραφηθώ ενώ επιμένω να θέλω να παραμένω πίσω από τον φακό, να κοιτάω το φακό μιας κάμερας και να μην ιδρώνω, στην ιδέα της εικόνας μου και της εντύπωσης, που θα έχουν οι άλλοι, οι ξένοι, για εμένα. Γιατί εγώ το αγαπάω και δεν με νοιάζει! Μεγάλο βήμα η έκθεση! Αλλά ήταν και το τσούρμο εκεί και μετά πήγαμε για φαγητό...