Ένα παιδάκι, που πίστευε στον Άγιο Βασίλη

Η μικρή Αννούλα, για πολλά χρόνια, μέχρι και που δεν την έλεγες μικρή Αννούλα, είχε μια πολύ κακιά συνήθεια… πίστευε στον Άγιο Βασίλη. Στήθηκε και μια υπερπαραγωγή, μικρού μήκους από το οικογενειακό περιβάλλον με εξαιρετική επιτυχία και τι παραπάνω θέλει ένα παιδί για να πιστέψει;

Βέβαια το ξεκαθάρισμα είχε γίνει από νωρίς. Ο Άγιος είναι για τα φτωχά, για τα άρρωστα και τα ορφανά παιδάκια. Και κυρίως για την Αφρική. Και δεν προλαβαίνει και δεν είναι και πολύ οικονομικά ευκατάστατος και έχει και πιο politically correct προτεραιότητες. Δεν μπορεί να ασχολείται με παιδάκια μικροαστών. Η μικρή Αννούλα είχε πάρει γραμμή, να ζητάει και να εύχεται τα καλύτερα για όλα τα παιδάκια του κόσμου και για εκείνη ότι περισσέψει. Και επειδή όντως ήταν πολύ δυσκολεμένος οικονομικά, η μικρή Αννούλα κατέληγε με ένα ζευγάρι ωραιότατες παντόφλες.

Κάθε χρόνο, όταν έμπαινε ο Δεκέμβριος και άρχιζαν οι ετοιμασίες για τον στολισμό του σπιτιού, άρχιζε και η κουβέντα για το πολυαναμενόμενο γράμμα. Να είναι απλό και λιτό, να ζητάει χαρά και υγεία γιατί αυτά είναι τα πιο πολύτιμα δώρα και να αφήνει περιθώριο στον Άγιο Βασίλη να της πετάξει από την μπαλκονόπορτα (που να βρεθεί τζάκι και καμινάδα σε πολυκατοικία του 50;), ότι έχει μείνει τελευταίο στον σάκο.

Ήρθε και η χρονιά, που τα οικονομικά του Αγίου και όχι μόνο, πήγαν κάπως καλύτερα από τις προηγούμενες χρονιές και έτσι είπαν στην Αννούλα να ζητήσει ό,τι θέλει…
- Ότι θέλω;
- Ναι παιδί μου. Φέτος ο Άγιος είπε να σου φέρει ό,τι θέλεις. Ήταν πολύ καλή χρονιά.
- Μήπως έχει όμως πολλά παιδάκια;
- Μην σε νοιάζει. Φέτος μπορεί.

Ένα ολόκληρο βράδυ έγραφε την λίστα. Ξεκίνησε το γράμμα με τα απολύτως απαραίτητα, όπως «Άγιε Βασίλη, φέτος θέλω:» και μετά η λίστα έμοιαζε με απογραφή του Jumbo, πριν τις γιορτές. Μετά από 6 χρόνια παντόφλες, είχαν προκύψει πολλά μπιχλιμπίδια-παιχνίδια, που είχε βάλει η μικρή Αννούλα, στο μάτι!

Μερικές μέρες μετά, στο γραμματοκιβώτιο ένα γράμμα από την διοίκηση των ΕΛ.ΤΑ.

«Αγαπητή Αννούλα,
… μια άσχετη δικαιολογία με πολύ xmas spirit του γιατί άνοιξαν το γράμμά μου και το διάβασαν…

… λίγο γλείψιμο στον νέο διευθύνοντα σύμβουλο, που αποφάσισε να απαντάνε σε όλα τα παιδάκια, για να ξέρουν (τα παιδάκια) ότι ο Άγιος Βασίλης παρέλαβε το γράμμα τους…

και…

ο Άγιος Βασίλης, έχει πολλά να κάνει σε μια νύχτα. Υπάρχουν παιδάκια που πεινάνε, που είναι ορφανά και που είναι άρρωστα. Δεν είναι δυνατόν να σου φέρει όλα όσα ζητάς, γιατί δεν θα μείνει και κάτι για τα υπόλοιπα παιδάκια. Να εύχεσαι χαρά και υγεία, γιατί αυτά είναι τα πιο πολύτιμα δώρα, για εσένα και όσους αγαπάς.

… και ένα στυλό δώρο…»

Καταρρακώθηκε η μικρή Αννούλα. Τι ντροπή… Να σου την λένε έτσι, μετά από τόσα χρόνια λιτότητας και αλτρουιστικών γραμμάτων… Περίμενε με αγωνία, να δει κάτι, από αυτήν την πολλά υποσχόμενη λίστα γιατί ένιωθε ότι ο παππούλης, που την ξέρει και την διαβάζει τόσα χρόνια, θα την δικαιώσει…

Και τελικά πήρε ένα ακόμα ζευγάρι παντόφλες, το Νο. 35 της λίστας της και ένα σχόλιο από την μεγάλη της αδερφή… «αύξηση πήρε ο Άγιος… την κλασσική ΑΤΑ. Δεν του έπεσε το Lotto!».

Καλές γιορτές σε όλους και όλες και εύχομαι την νέα χρονιά, χαρά και υγεία, γιατί είναι τελικά τα πολυτιμότερα δώρα.

Μήπως να ξαναρχίσω;

Έχω πραγματικά πολύ καιρό να γράψω στο blog μου. Σχεδόν μπορώ να πω ότι το εγκατέλειψα, ενώ είχα αρχίσει να σκέφτομαι ότι ίσως μπορώ να διατηρώ δύο! Δεν θα απολογηθώ! Πολλά έγιναν από το καλοκαίρι, μέχρι σήμερα. Κατάφερα και επιτέλους γύρισα σελίδα στην ζωή μου και ξαναβρίσκω τους ρυθμούς μου... σιγά-σιγά.

Ευχαριστώ όλους τους φίλους, που διακριτικά με προέτρεπαν να στρωθώ και να γράψω.

Ευχαριστώ τον κ. Άγγελο Μπάκα aka acrobat, που σχολίασε τόσο θετικά, τις ανταποκρίσεις μου, από το 3ο Συνέδριο. Ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για εμένα, που έγινα γραφίστρια εξαιτίας του Acro.

Ευχαριστώ την Elli, που αν και δεν γνωρίζω, επέμενε να με παροτρύνει και με έκανε να νιώθω ότι κάποιος εκεί έξω με διαβάζει. Elli διαβάζω όλα τα κείμενά σου στο Tobaccori ακόμα και αν δεν σχολιάζω και με τιμάει ιδιαίτερα η προτίμησή σου.

Ευχαριστώ τον Γιάννη Κωνσταντακόπουλο aka porcupine colors , για το πολύ θετικό σχόλιο στο blog του. Πραγματικά μεγάλη τιμή, γιατί είναι ένα από τα αγαπημένα μου blog.

Ένα πολύ ιδιαίτερο ευχαριστώ στην Evablue, που όσο έγραφα, με διάβαζε και με έκανε να νιώθω ότι τα όσα γράφω μπορεί και να είναι κάτι παραπάνω από προσωπικά! Και για την πρόσφατη έκθεση στο ελληνικό bookcrossing forum. Ομολογώ ότι όταν έλαβα το sms, από τον ZlatkoGr και μπήκα να δω με ποιον μάλωνε (από συνήθεια), εξεπλάγην πολύ!

Νομίζω ότι έχω αναφέρει όλους τους ηθικούς αυτουργούς για το come back! Για να αποδοθούν οι ευθύνες σωστά όταν θα με βαρεθείτε :)!

Έχω ήδη γράψει τις επόμενες ιστορίες αλλά και πολλές σκέψεις. Και υπόσχομαι να είμαι επιμελής. Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι περισσότερο από καθετί, μου κάνει πολύ καλό να γράφω. Και μου έχει λείψει... Οπότε υπομονή. Θα βαρεθείτε να με διαβάζετε.